
Zawartość części lotnych – metoda Noacka
Jednym z powodów nadmiernego zużycia oleju silnikowego może być jego odparowalność. Parametr ten określany jest w teście Noacka (ASTM D5800), który polega na wygrzewaniu próbki oleju w temperaturze 250°C przez 60 minut przy stałym przepływie powietrza i podciśnieniu. Na tej podstawie oblicza się, ile procent masy oleju odparowało.
Im wyższa odparowalność, tym:
- szybciej spada poziom oleju w silniku,
- częściej użytkownik musi go uzupełniać,
- większe jest ryzyko nieregularnego i trudnego do przewidzenia zużycia.
Nowoczesne silniki z turbosprężarkami i bezpośrednim wtryskiem paliwa generują bardzo wysokie temperatury, szczególnie przy dużym obciążeniu czy podczas upałów. W takich warunkach lekkie frakcje oleju mogą szybciej się ulatniać. Jeśli olej ma wysoki parametr Noacka, straty objętości mogą być zauważalne już w trakcie jednego interwału wymiany.
Odparowanie lekkich molekuł wpływa także na właściwości oleju:
- wzrost lepkości,gorszy zimny start silnika,
- spadek wydajności pracy jednostki,
- zwiększone tworzenie się osadów i nagarów,
- zaburzenie równowagi dodatków w oleju.
Dlatego parametr Noacka jest tak ważny – nie tylko mówi o potencjalnych dolewkach, ale również o tym, jak długo olej zachowa stabilną charakterystykę pracy.
W laboratorium TEDEX test Noacka jest standardową metodą kontroli jakości, która pozwala zagwarantować, że nasze oleje sprawdzą się nawet w najbardziej wymagających warunkach eksploatacji.